۱۳۹۱ اردیبهشت ۶, چهارشنبه

یک ترم تعلیق دیگر برای داریوش جلالی، دانشجوی معترض دانشگاه یاسوج

داریوش جلالی، فعال دانشجویی دانشگاه یاسوج که روز ۳۰ بهمن ماه سال گذاشته در اعتراض به وضعیت نامطلوب دانشگاه اقدام به دوختن لب ها و در زنجیر کردن پاها کرده و بازداشت شده بود، در حکمی جدید از سوی کمیته انضباطی دانشگاه یاسوج به یک ترم محرومیت از تحصیل دیگر محکوم شده است.
داریوش جلالی داریوش جلالی، دانشجوی رشته مهندسی مواد دانشگاه یاسوج و ورودی ۸۸ این دانشگاه، که در روز ٣٠ بهمن ١٣٩٠ در اعتراض به فشارهای وارده از سوی نیروهای امنیتی و حراستی، اقدام به دوختن لب های خود و همچنین بستن پاها با غل و زنجیر کرده بود و بازداشت شده بود به گزارش وبسایت هرانا از بی یک ترم تعلیق از تحصیل محکوم شده است.
بر اساس این گزارش داریوش جلالی متولد سال ۱۳۶۸ دانشجوی رشته مهندسی مواد در دانشگاه یاسوج است که گفته می شود به دلیل اقدام اعتراضی و تحصن یک نفره وی در اثر فشار مسئولین دانشگاه با این حکم مواجه شده است.
در ادامه وبسایت هرانا نوشته است: «این در حالی است که وی پس از بازداشت توسط نیروهای امنیتی در آن روز و تحمل ۱۹ روز زندان، با قرار وثیقه ۲۰ میلیون تومانی آزاد و هنوز حکمی از سوی دادگاه در این باره برای وی صادر نشده است. ولی کمیته انضباطی به چنین دلیلی استناد و وی را به یک ترم محرومیت از تحصیل محکوم کرده است.»
بنابر گزارش های پیشین دانشجونیوز، داریوش جلالی پیش از این چندین ماه در زندان بوده و با محرومیت های مختلف تحصیلی از سوی مسوولان دانشگاهی و اطلاعاتی مواجه شده است..
این فعال دانشجویی در بهمن سال ۸۸ از تحصیل معلق شده بود، در بهمن سال ١٣٨٩ چند روز پس از تظاهرات ٢۵ بهمن با یورش نیرو های امنیتی به منزلش دستگیر و بعد از شکنجه همراه با شوک الکتریکی به یکسال حبس محکوم گردید که پس از تحمل سه ماه از آن به صورت مشروط آزاد گردید.
گفتنی است وی پس از آزادی از زندان با تعلیق های پیاپی و همچنین فشار هایی از طرف حراست دانشگاه مواجه شد که منجر به اتخاذ این تصمیم از سوی وی شده است.
پس از اقدام اعتراضی این دانشجو، وی با حمله ی نیرو های انتظامی و امنیتی مواجه گردیده که به صورت وحشیانه ای پس پاره کردن زنجیر و کشیدن او بر روی زمین وی را به زور سوار خودرو کرده و از محیط دانشگاه خارج کرده بودند.
این دانشجوی محروم از تحصیل ضمن اقدام تحصن یک نفری، بیانیه ای در شرح دلایل این اقدام اعتراضی خویش را به نگارش در آورده و به دانشجویان و مسولان این دانشگاه اعلام کرده بود..
در بخشی از این بیانیه وی در توضیح این تحصن وی آمده بود: «اما چرا بدین شیوه معترضم؟ چرا با دهان بسته؟ چرا با پای در زنجیر نشسته؟ دهان خود را دوخته ام، چرا که فریاد تظلم خواهی ام را کسی نشنید. پای خود بسته ام چرا که دویدنم به جایی نرسید. هر چه فریاد زدم کسی نشنید، گفتم شاید سکوتم را بشنوند, هر چه دویدم کسی ندید، گفتم شاید به غل نشستنم را ببینند.»

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر